Zagrljeni u bolu dugo su sjedili nedaleko od groba, ne ostavljajući ga samog: Sahranjen mladi džudista (16), rijeka ljudi se oprostila od Lazara, a njegovi drugovi ostali neutješni

Šesnaestogodišnji džudista Partizana, čija je snaga nagovještavala velike pobjede, a osmijeh nikada neće biti zaboravljen, prerano je otišao.

Na groblju se okupio nepregledan broj ljudi. Njegovi saborci iz Džudo kluba Partizan, mladići čija su lica bila izbrazdana suzama, nosili su vijence do Lazareve vječne kuće.

Dugo nakon što su se svi razišli, oni su ostali, zagrljeni u bolu, sjedeći nedaleko od groba, kao da ne žele da ga ostave samog. Njihove suze, tihi jecaji i zagrljaji bili su najiskreniji izraz ljubavi i gubitka. Ne postoji osoba koja na ispraćaju ovog mladog sportiste nije pustila suzu, jer je Lazar bio primjer na svim poljima.

Na jednom od mnogobrojnih vijenaca stajale su riječi koje su odzvanjale u srcima svih: “Putuj, šampione”. Te riječi, ispisane bolom i ponosom, sažimaju sve što je predstavljao – borca, druga, sina, nadu.

Prekinut život pun potencijala

Njegov život, pun potencijala i snova, prekinut je iznenada i tragično, u saobraćajnoj nesreći na autoputu Beograd-Novi Sad, dok se vraćao sa međunarodnog kampa u Azerbejdžanu, sa svojim timom, sa svojim drugovima, piše .

Podsjetimo, u saobraćajnoj nesreći koja se dogodila na auto-putu Beograd – Novi Sad poginuo je šesnaestogodišnji džudista Partizana, a nesreća se dogodila kada je kombi, koji je prevozio mlade džudiste Partizana, poslije naplatne rampe sletio sa puta, probio ogradu i upao u kanal.